TV overzicht

Televisie

Verleden , heden en toekomst.

By Jack Donio

In deze en volgende pagina's wil ik iets dieper ingaan op de technische ontwikkelingen van het medium televisie.
Ik zel proberen het uit te leggen zonder er een wetenschappelijke verhandeling van te maken
zodat het ook nog een beetje begrijpelijk blijft.

Nipkow werd geboren in Lauenburg in Pommeren (thans Lebork in Polen). In 1882 ging hij natuurkunde

studeren aan de Universiteit van Berlijn. Tijdens zijn studie bedacht hij een mechanisme om beelden om te zetten in elektrische signalen. Via een snel ronddraaiende schijf met gaatjes die in een spiraalvorm zijn gerangschikt, kon een beeld worden afgetast, waarna het door een seleniumcel werd omgezet in elektrische signalen die konden worden verzonden. Aan de ontvangende kant kon uit deze signalen via een tweede (gelijksoortige) schijf een uit lijnen opgebouwd beeld worden samengesteld.

Deze Nipkowschijf vormde de basis voor zijn elektrische telescoop. In 1885 werd hem hiervoor patent verleend. De praktische toepassing van zijn vinding leverde echter nog onoverkomelijke problemen op . De techniek was nog niet zover dat dit idee praktisch verwezenlijkt kon worden .Er was zelfs nog geen radio en er bestond nog geen enkel medium wat de zwakke spanningen uit de seleen cel zover kon versterken dat het signaal zou kunnen worden getransporteerd of zichtbaar gemaakt.

Pas na de eerste wereldoorlog was de techniek zover gevorderd dat d.m.v. de toen pas uitgevonden radiolamp

Rond 1935 begonnen de experimenten met Televisie via de zenders van de nog jonge omroep , korte experimentele uitzendingen van 15 tot 30 minuten waarbij het beeld op de ene en het geluid op de andere zender werd uitgezonden .

Er bestonden natuurlijk nog helemaal geen televisie ontvangers en dit werd een dankbaar zelfbouw project voor de grote schare radio amateurs uit die tijd . Het was een voor huidige begrippen heel vaag en klein beeldje , niet groter , soms zelfs een flink stuk kleiner dan een halve briefkaart . Het beeld bestond dan ook slechts uit 30 beeldlijnen ( tegenwoordig gebruiken we 625 lijnen en bij HDTV zelfs meer dan het dubbele ) en werd weergegeven op een platte glim of neon lamp met daarvoor de draaiende nipkov schijf .

Hieronder een afbeelding van een dergelijke ontvanger en het zichtbare beeldje .

Net voor de tweede wereld oorlog begon de Televisie door te breken , in Amerika maar ook in Engeland.

Het mechanische Nipkov systeen werd vrij snel verlaten om plaats te maken voor de beeldbuis televisie .

Er was in het begin nogal wat te doen over de TV Norm , hoeveel lijnen , welk geluids systeem , enz .

De Engelse TV werkte met het relatief goedkope systeem van 405 lijnen , Philips gebruikte de Amerikaanse 525 lijnen TV en de Franse TV uitzendingen werden gedaan met zelfs 819 lijnen . De discussie bereikte zelfs het Nederlandse parlement en uiteindelijk werd er besloten tot de 625 lijnen standaard . Natuurlijk was het franse 819 lijnen systeem veel scherper , het Engelse 405 lijnen systeem werd te streperig bevonden en 819 te duur zodat 625 een goede compromis was welke tot vandaag nog steeds de standaard is in Europa .

Afb 1 = Engelse 405 lijnen systeem . Afb 2 625 lijnen en Afb 3 is het Franse 819 lijnen systeem

Een belangrijke rol in deze keuze was natuurlijk de bandbreedte , hoe meer lijnen hoe scherper het plaatje , maar ook hoe meer ruimte een TV kanaal gebruikte in de spaarzame ether en hoe duurder de toestel constructie . Hoe hoger in de frequentie , hoe meer ruimte er was maar onderdelen voor hele hoge frequenties waren nog in ontwikkeling en dus erg duur en schaars .

Besloten werd om in Europees verband om 4 kanalen te reserveren voor TV toepassingen in de 40 tot 60 M/c band

Om onderlinge storingen te voorkomen moest er tenminste 1 leeg kanaal tussen twee zenders blijven bestaan zodat er nu ruimte was voor 2 of 3 kanalen in hetzelfde gebied . Dit werd als ruim voldoende gezien. Ieder land zou immers maar beschikken over een enkel TV kanaal en alleen in de grens gebieden zou er mogelijk iets meer ruimte nodig zijn voor overlapping. Een TV kanaal zou 7 Mc ruimte innemen , deze zou bestaan uit een 5 Mc breed gebied voor het beeld en daarboven een geluidskanaal . Voor de toen gebruikte zwart / Wit TV was dit voldoende voor een mooi en redelijk scherp beeld. Rond 1960 begon kleuren televisie zich te ontwikkelen en nu moest er in datzelfde stukje etherruimte ineens heel wat meer informatie worden gestopt . Er werd van de oorspronkelijke 5 Mc beeldruimte een flink stuk afgeknabbeld om rond de 4,4 M/c ruimte vrij te maken voor de kleur informatie , de echte beeld info werd een stuk minder en dus ook veel onscherper . We waren echter zo blij met dit kleurrijke beeld , dat het niemand opviel of dat we er geen aandacht aan schonken. Inmiddels maakte de TV al deel uit van de meeste huisgezinnen en begon de roep om meer programma's , meer zenders , een grotere verscheidenheid van aanbod . De techniek was inmiddels zo ver dat ook op zeer hoge frequenties betaalbare zenders en ontvangers konden worden gebouwd . De TV band welke inmiddels was doorgetrokken tot 230 M/c werd nu uitgebreid tot 860 M/c waardoor we de beschikking kregen over 69 kanalen verdeeld over 3 banden band 1 , 40 tot 60 M/c ,band 3 van 177 tot 230 M/c en de UHF band van 470 tot 860 M/c
En nog een band 2 , 87 tot 100 M/c ( later 104 en nog later 108 ) voor de toen ook nieuwe FM omroep
De tussenliggende frequenties werden toegewezen aan openbare diensten ( mobilofoon , autotelefoon , luchtvaart )

Met de komst van die UHF band ontstonden ook de tweede en later zelfs derde programma kanalen .

Inmiddels ontstonden er hele verzamelingen van harken op de daken welke alle richtingen uitkeken , antennes voor Nederland 1 , Nederland 2 , Duitsland 1 ,2 e n 3 en vaak ook nog met een FM antenne stonden op de daken

en diverse gemeente besturen gingen ageren tegen deze horizon verontreiniging . Er kwam de roep om gemeenschappelijke antennes . Deze verschenen het eerst op flatgebouwen , een enkele antenne voor alle zenders waarna de verschillende kanalen via een coax kabel in ieder huis werd aangeboden.

Per versterker eenheid konden er 10 tot 20 aansluitingen worden gemaakt , soms werd het signaal na-versterkt om meer aansluitingen mogelijk te maken . Er was van overheidswege echter wel de restrictie dat er na een straat oversteek geen na versterking meer mocht plaatsvinden .

De CAI systemen bleven dus beperkt tot 15 tot 35 aansluitingen per antenne en in sommige straten stonden soms wel 5 of meer CAI antennes .

Het aanbod beperkte zich tot 5 of 6 zenders , hier in Enschede Ned 1 en 2 plus Duitsland 1 , 2 en 3

Hiermee was de ruimte ook op , distributie vond plaats op frequenties beneden de 230 M/c en voor meer zenders was er gewoon geen plaats meer .

Met de grootschalige uitbouw van de nieuwe woonwijken kwam er een geheel nieuwe ontwikkeling , in Enschede ontstond in die jaren bv. de nieuwe wijk het Wesselerbrink . Deze wijk was z o groot dat het bijna een stad in een stad kon worden genoemd en er kwam de noodzaak voor na-versterking van de signalen na een straat-oversteek . Dit werd gelukkig vrij snel geregeld en toen werd het mogelijk grote systemen in te richten met 300 tot 500 aansluitingen per antenne . Het werd toen voor de exploitanten ook rendabel

om extra zenders per straalverbinding aan te voeren , daarnaast werden er extra kanalen in gebruik genomen .
Naast de klassieke 12 TV kanalen in de VHF band werd er nu ook een stuk frequentieband welke in de lucht voor andere diensten werd gebruikt op de kabel vrij gegeven voor TV transmissie waardoor het aantal beschikbare kanalen omhoog ging van 6 naar 12 , sommige kanalen werden iets dichter bij elkaar geschoven zodat er uiteindelijk 15 kanalen beschikbaar kwamen
Het aanbod werd toen uitgebreid met twee Belgische en twee Engelse zenders zodat we nu beschikten over een kabelsysteem met 10 TV kanalen en de gehele FM band . Deze werd in het begin eerst alleen maar versterkt en ongewijzigd doorgegeven . Later werden de radiozenders opnieuw in kanalen ingedeeld en in het kopstation op nette afstanden van elkaar geplaatst zodat ook de radio-ontvangst veel storing-vrijer werd.

De satelliet TV

In de tijd ontstonden er ook heel voorzichtig de eerste TV satellieten
De eerste was Telstar , deze zweefde nog in een lage baan om de aarde en was bedoeld voor overdracht van TV signalen tussen Europa en de USA . Er waren enorme schotel antennes nodig voor het de verbinding welke steeds moesten worden bijgedraaid , na ongeveer 20 minuten was Telstar achter de horizon verdwenen en moest er worden gewacht op de volgende passage . In India starte er een experiment met een Onderwijs satelliet op een voor satelietgebruik heel lage frequentie , rond de 920 M/c zodat deze nog met een gewone TV antenne kon worden ontvangen .
Ook dit was een lage baan satelliet waarvoor de ontvangstantenne steeds moest worden gericht en ook dezebleef steeds een beperkte tijd zichtbaar

Ook voor hobbyisten was dit een avontuurlijke tijd van zelfbouw , het ging ons hobbyisten niet eens om de inhoud van de programma's maar om de techniek . Het ontvangen van een ruisend , nauwelijks zichtbaar rood groen en blauw testbeeld uit de ruimte met eigengebouwde antennes en convertors gaf ons toen een triomf gevoel wat groter moet zijn geweest als wanneer nu Nederland wereld kampioen zou worden.De tijd was echter rijp voor een geheel nieuwe ontwikkeling en spoedig kwam er een Geostationaire satelliet met een aantal groot vermogen zenders .
Deze satellieten stonden op een afstand van 53000 km boven de evenaar waardoor ze net zo snel draaiden als de aarde zelf . Voor een waarnemer op aarde was het dus alsof ze stil stonden op een vaste plaats . Voor de ontvangst was het nu niet meer nodig steeds de antenne bij te draaien maar kon de schotel vast opgesteld worden. Satelliet TV voor de consument was nu mogelijk . Het was de tijd van de Eutelsat en de Astra , er kwam een hele vloot van satellieten met toen nog steeds analoge signalen , hoofdzakelijk voor link verbindingen tussen studio's en zendstations maar ook voor directe uitzending naar de consument . Er was alleen publieke omroep maar door de komst van de satelliet stond de deur open voor commerciële televisie niet alleen in Nederland maar ook in Engeland, van oudsher zeer conservatief land wat omroep betrof . RTL ontstond , een organisatie met studio's in Nederland maar met het op straal station in Luxemburg , waar reeds van het begin van de radio af al commerciële omroep was toegestaan. Later kwam ook SBS , een zweedse commerciële omroep met programma's gericht op Nederland . In Engeland ontstond de Sky organisatie met een groot aantal kanalen , Toen ontdekte men ook het fenomeen betaal televisie . Sommige Sky kanalen werden gecodeerd en konden met een betaal kaart worden ontvangen . Omdat ook de satelliet met het analoge tv systeem werkte was dit een vrij eenvoudige vorm van codering . Meestal werden alleen de beeldlijnen van plaats verwisseld zodat deze in de ontvanger eerst op de goede plaats moesten worden gezet , bij sommige kanalen werd alleen de polariteit onregelmatig verwisseld ( negatief beeld ) en ook werd wel het geluid op een andere niet standaard frequentie uitgezonden of ontbraken de synchronisatie inpulsen om het beeld op de juiste plek te houden .

Onnodig te vermelden dat de meeste hobbyisten er een sport van maakten deze codering zo snel mogelijk te breken , wat meestal ook al heel snel lukte .

Door de grote ruimte op een satelliet kanaal 15 Mc i.p.v. 6 M/c was er nu veel meer ruimte voor beeldscherpte en meerdere geluidskanalen zodat er meertalige uitzendingen konden worden gedaan met b.v. naar keuze Engels , Nederlands , Duits of Frans geluid . Ook was er ruimte voor ook nog een aantal stereo radio kanalen .
Om die reden was een satelliet kanaal vrij snel rendabel te maken , naast het hoofd TV kanaal kon dezelfde transponder ook nog aan meerdere radio aanbieders worden verhuurd . Verder werden de transponders vaak opgedeeld in smallere subkanalen voor studio naar zender transport van reportage uitzendingen maar ook de grote multinationals begonnen kanalen te huren voor tele vergaderen en data transport.

Digitale TV

Met de komst van snelle digitale rekenchips werd het mogelijk een analoog signaal om te zetten naar een

digitaal signaal Vooral bij satelliet TV werd dit vrij vroeg toegepast . De verschillende spanning niveaus van het analoge signaal wordt hierbij omgezet in getallen waarbij b.v. Een nul voor wit staat en een 1 voor zwart . Natuurlijk is het niet zo simpel , er zijn een groot aantal grijs waardes welke ook ieders een eigen waarde . Vandaar dat we meestal rekenen in getallen tussen 0 en 255 ( 8 bit's ) of tussen 0 en 65535 ( 16 bit's ) . Tegenwoordig zijn 32 , 64 en zelfs 128 bit's waardes gebruikelijk waardoor er miljoenen kleurschakeringen mogelijk zijn , maar voor het volgende voorbeeld houden we het even bij 1 en 0 om het begrip compressie eenvoudig aanschouwelijk te maken.\

We wisten al dat een TV beeld bestaat uit 625 lijnen , elke lijn bestaat weer uit ongeveer 500 pixels
Als een groot deel van het beeld nu uit een wit vlak bestaat ( of iedere andere egale kleur )

moesten we dit bij analoge TV in het geheel uitzenden waardoor we voor iedere lijn dus 500 maal hetzelfde uitzonden
Bij digitale TV doen we het anders , in plaats van 500 maal hetzelfde getal uit te zenden doen we dit slechts een maal plus een extra getal wat aangeeft hoe vaak deze kleur moet worden herhaald
Het volgende plaatje maakt dit duidelijk , een stukje lijn van 30 pixels heeft ongecomprimeerd een lengte van 30 bits
Gaan we echter compressie toepassen houden we in dit voorbeeld slechts 10 bitjes over waardoor de hoeveelheid gebruikte bandbreedte 3 maal kleiner wordt

Bij latere compressie methodes werd het gehele beeld in blokken verdeeld en werden alleen de blokken waar ook echt iets veranderde uitgezonden , het statische deel van het beeld waar dus niets veranderde , b.v. de achtergrond of b.v. een stil zittend persoon werd alleen tijdens het z.g. Keyframe uitgezonden Dit keyframe werd in het geheugen bewaard en alleen de blokken met veranderde beeld inhoud wordt hierin gevoegd . Nu kunnen er zelfs compressie verhoudingen worden bereikt van 30 tot 70 maal .

Hierdoor komt er zoveel ruimte vrij dat er meerdere TV kanalen op een enkele data stream worden uitgezonden

De digitale datestream wordt opgedeeld in kleine pakketjes , ieder pakketje bestaat uit een Header en een Datablok

In de header staat het aflever adres en het pakket nummer , in het datablok staat een stukje beeld inhoud .

Deze packets mogen nu zelfs langs verschillende wegen de ontvanger bereiken , in de ontvanger worden de binnengekomen packets bewaard en op de goede volgorde gezet om te worden omgezet naar een compleet TV beeld .

De grote ruimte en digitale coderings technieken maakte het ook mogelijk om meer informatie aan ieder TV kanaal toe te voegen , bijvoorbeeld zeer uitgebreide teletekst , meertalige ondertitelingen , meerdere geluidskanalen in diverse talen , maar ook Dolby surround geluid , een compleet programma overzicht , extra radio kanalen , enz.

verder werd het mogelijk om een ontvanger per kanaal en per gebruiker aan of uit te zetten waardoor het mogelijk is over hetzelfde kanaal verschillende programma pakketten aan te bieden . Een abonnee krijgt alleen de beschikking over die kanalen waarvoor hij heeft betaald . Zelfs dan is er nog voldoende ruimte om tussen al die TV pakketjes ook nog andere pakketten in te voegen voor geheel andere diensten bv. alarmering , telefonie , gesloten CCTV beelden en nog veel meer ,

In onze moderne wereld komt er nu een nooit aflatende stroom van data bits ons huis binnen welke bestaat uit een mengelmoes van honderden TV en Radio kanalen , duizenden internet pagina's en mail berichten , telefoon gesprekken , controle en alarm signalen . Uit deze nooit aflatende stroom weten de verschillende interfaces ( kabelmodem , Set-topbox , enz ) precies die pakketten te kiezen welke jij nodig hebt voor jouw TV programma , jouw internet verbinding en jouw telefoon gesprek. En dit geheel storingsvrij , ieder pakketje heeft ook een controle getal , meestal bestaande uit de som van alle in dit pakket aanwezige getallen . In de ontvanger worden de getallen bij elkaar opgeteld en vergeleken met dit controle getal . Komt dit niet met elkaar overeen zend de modem een verzoek om herhaling van het niet goed ontvangen pakket ( handshaking ) via het retour kanaal naar de verzender welke het verminkte pakket dan nogmaals naar de ontvanger stuurt .

De nieuwe standaard welke nu meer en meer toepassing vindt in consumenten TV is die van de hoge resolutie
Dus veel scherpere beelden dan dat we tot nu toe gewend waren
Hiervoor worden de bestaande technieken gebruikt alleen met een veel groter aantal beeldlijnen en meer pixels
per beeldlijn
Inplaats van de oude standaard van 625 lijnen worden er de volgende standaards gebruikt :

Deze hoge resolutie beelden vragen natuurlijk om een grote bandbreedte zodat glasvexel een goede candidaat is voor het
transport van deze vorm van televisie aangezien we dan de beschikking hebben over een praktisch onbeperkte
bandbreedte .

Afb 1 625 lijnen Composite ====.Afb 2 625 lijnen S-Video of Scart .=== Afb 3 625 lijnen x 720 pixels HD TV

Hierboven drie stukjes van een video beeld , het eersteplaatje is van een standaard
625 beeldlijnen analoge uitzending waarbij de kleurinformatie dus bij de beeldinfo wordt verstuurd
Het tweede plaatje is S-Video nog steeds 625 lijnen maar met een apart kleur informatie kanaal
Dit is ongeveer de scherpte van een goed analoog sateliet kanaal
Het derde plaatje is een 720 pixel kanaal .
Duidelijk is te zien dat zelfs hier de beeldscherpte al signifikant beter is
Hoewel dit nog geen echte HD norm is maar eigenlijk standaard PAL met grote bandbreedte
Dit is de gemiddelde kwaliteit van een goede standaard DVD film
Voor deze laagste resulutie is een standaard 625 lijnen TV met SCART of S-VIDEO
nog net bruikbaar om ook beeldverbetering waar te nemen , mits ook echt aangesloten via
een goede SCART kabel ( RGB full wirered ) Gebruik je de oude Composite video ingang
zal alle verbetering weer verloren gaan en krijg je een beeld zoals Afb 1
Wil je volledig profiteren van HD TV zul je eenechte HD TV moeten gebruiken welke ook de nieuwe standaards ondersteunt
zoals de 1280 en 1920 lijnen norm
en over een High-Definition Multimedia Interface HD-MI beschikt aangezien voor de grote bandbreedte hiervan
standaard SCART of RGB niet meer geschikt zijn
Verder ligt het in de verwachting dat de fabricage van analoge TV ontvangers snel wordt gestopt, nu de
analoge norm verouderd is . Immers analoge uitzendingen via de antenne zijn in Europa , maar ook in Amerika
niet meer beschikbaar , alleen op de kabel worden een deel van de kanalen nog analoog doorgegeven
maar het is slechts een kwestie van tijd ( mischien 2 jaar of zelfs minder ) dat ook deze analoge diensten
worden gestopt en TV programma's alleen nog digitaal beschikbaar zullen zijn.

Ook de enkele nog beschikbare analoge sateliet kanalen zullen zeer binnenkort helemaal wegvallen
de gebruikte analoge sateliet transponders zijn inmiddels 11 tot 15 jaar oud , oorspronkelijk waren deze ontworpen
voor een maximale levensduur van 7 jaar , en alle satelieten welke de laatse 8 jaar zijn gelanceerd
hebben alleen nog digitale transponders aan boord.
Het analoge tijdperk zal dan echt helemaal voorbij zijn..

Hierboven zien we de verdeling van het electromagnetische spectrum
het gebied van ongeveer 100 Kilohertz tot 300 Giga hertz beschouwen we als radio golven
Het onderste deel tot 30 Mega hertz is ongeschikt voor het transport van TV signalen
Daarboven vinden we de meter golven , het gebied van 30 tot 300 M/c
Hier is plaats voor ongeveer 12 TV kanalen in het volgende stuk
van 300 tot 3000 mega hertz is plaats voor ongeveer 120 TV kanalen
Hier komt echter reeds een ander probleem om de hoek kijken , frequenties boven de 1000 Mega hertz
ondervinden bij gewone kabel verbindingen een zeer grote demping en zijn dus eigenlijk alleen geschikt voor
rechtstreekse uitzending via sateliet antennes .
Hetzelfde zien we bij de centimeter en millimeter golven , het gebied van 3 tot 300 Giga hertz
hier zouden we 1200 TV kanalen een plaats kunnen geven maar
practische teopassing van deze frequenties blijft beperkt tot sateliet en straalverbindings technieken

Geheel anders is echter de glasvezel techniek , door gebruik te maken lichtgolven
hebben we een bijna oneindige ruimte voor transport van signalen
De frequenties zijn hier zo hoog dat de golflengte niet meer in milli of micrometers is uit te drukken maar in Nano'mtrs
in het langegolf gedeelte van het lichtspectrum , dit is het infrarode gebied zou voldoende ruimte zijn
om meer dan 40000 TV kanalen naast elkaar te plaatsen.
Dit werd echter pas mogelijk na de ontdekking van de Laser als bron van coherent licht
Dit is licht van slechts een enkele golflengte zodat we deze kunnen gebruiken alsof het een radiogolf betrof
Dit opwekken van laserlicht gebeurt op de volgende manier .
.Een atoom bestaat uit een kern gevormd door positief geladen Protonen , en soms een aantal neutrale Neutronen
Hier gaat het echter om de protonen , om deze kern van protonen circelen negatief geladen electronen
in verschillende banen zoals de planeten om de zon circelen . deze banen hebben verschillende energie niveau's
Door het toevoeren van energie van buiten b.v. door lichtflitsen of hoogfrequent energie worden de
electronen gedwongen een hogere baan in te nemen, het atoom en alle atomen er omheen nemen een hoger energie niveau
aan . Voor deze atomen is dit echter een ongewone en dus instabiele toestand waardoor er slechts een kleine verstoring hoeft
plaats te vinden om de electronen te laten terugvallen in de oorspronkelijke baan . Hierbij wordt de opgezamelde energie weer afgegeven als een lichtflits , Doordat de atomen elkaar hierbij aanstoten zal dit terugvallen geheel synchroon geschieden en
zullen alle atomen gelijktijdig en in fase gaan doen waardoor er een zeer felle lichtflits ontstaat met een hoge energie inhoud
en slechts een enkele golflengte . Dit noemen we coherent licht .

De volgende ontwikkeling bij televisie zal ongetwijfeld holografische TV worden.
Dit wordt een soort TV zoals we die mischien wel kennen van SciFi series zoals Starship Enterprice
Een drie demensionale afbeelding in de ruimte waar je omheen en doorheen kunt lopen
Ook deze techniek heeft haar bestaan te danken aan laserlicht , hoewel de eerste hologrammen al werden gemaakt en vertoond
in de jaren 60 is er nog heel veel onderzoek en denkwerk nodig om ook bewegende beelden in kleur
als hologram mogelijk te maken.
Bij een hologram wordt er uitgegaan van het fase verschil tussen twee coherente lichtbronnen van dezelfde
golflengte . Door de weerkaatsing van deze lichtbronnen op het object waarvan een hologram moet worden gemaakt
ontstaat er een uniek referentie patroon van fase verschuivingen . Deze worden vastgelegd op een doorzichtige
filmlaag . Bekeken in gewoon niet coherent licht is er op deze filmlaag niets anders te zien dan een grijsachtige
emulsie . Wordt er echter door deze filmlaag gekeken naar een coherente lichtbron met dezelfde golflengte
ontstaat er achter deze film een 3D afbeelding van het oorspronkelijke object
Op dit moment alleen nog als een statisch beeld , zo gauw we echter in staat zijn om 50 keer per seconde
een hologram te produceren zal hologram televisie mogelijk worden , Ik kan mij een constructie voorstellen
waarbij er een holografische bril wordt ontwikkeld . De glazen van deze bril zouden dan electronisch moeten worden aangestuurd
om 50 keer per seconde het referentie patroon van de holografische opname in de studio te volgen .
Een bundel coherent licht in de huiskamer zou , indien bekeken door deze bril de oorspronkelijke beelden uit de
studio ruimtelijk zichtbaar maken in de woonkamer van de kijker .